Eric Van de Weghe is een voormalige kunsthandelaar met een voorliefde voor schimmige deals en intriges. Van de Weghe lag ondermeer aan de basis van de oorlog tussen de conservatieve Belgische Baron de Bonvoisin en Albert Raes, de legendarische spionnenbaas van de Staatsveiligheid. Van de Weghe zou de Baron de Bonvoisin valse documenten hebben geleverd waaruit had moeten blijken dat de baas van de Staatsveiligheid in feite een dubbelspion was van de Russische geheime dienst KGB. Van de Weghe flikte overigens gelijkaardige kunstjes met collega's uit het misdaadmilieu. Zo leverde hij valse pv's aan verdachten in een belangrijke fraudezaak. De pv's moesten de onschuld van de verdachten aantonen, maar in werkelijkheid leverde Van de Weghe en zijn compagnon zeer amateuristische vervalsingen. Bart Van Lijsebeth, gewezen baas van de Staatsveiligheid en gewezen procureur des konings in Antwerpen liet Van de Weghe op de zwarte lijst van informanten plaatsen. Desondanks bleef Van de Weghe contacten onderhouden met hooggeplaatste politiefunctionarissen. Van de Weghe is kind aan huis bij een aantal Russische mafiosi en oligarchen, zoals Suleiman Kerimov. Deze Russische miljardair heeft een bijzondere band met België omdat hij na zijn vreselijk auto-ongeval in Cannes werd behandeld in het brandwondencentrum van het Belgische leger van Neder-Over-Heembeek. De relatie tussen Van de Weghe en Kerimov bracht ook de Belgische ambassadeur in Moskou, Bertrand De Crombrugghe, in de problemen. Op vraag van Van de Weghe zou de ambassadeur Schengen-visa hebben verstrekt aan een aantal Thaise dames die werden verwacht op een feest van Kerimov in Zuid-Frankrijk. Frankrijk kon het maar matig appreciëren dat Thaise seksslavinnen met officiële Belgische documenten naar Frankrijk werden gebracht. De Crombrugghe werd wegens zijn "inschattingsfout" teruggeroepen uit Moskou.
Van de Weghe zou dus hetzelfde hebben geflikt met een aantal Braziliaanse dames, en dit tot grote verontwaardiging van de autoriteiten in Rio. Véronique Laurent, de advocaat van Van de Weghe betwijfelt of haar cliënt echt bij mensenhandel betrokken is. "Mijnheer Kerimov organiseert inderdaad decadente avonden en ik sluit niet uit dat er Braziliaanse dames aanwezig waren. Ik sluit zelfs niet uit dat mijn cliënt wordt genoemd in dit verhaal, gezien zijn relatie met Kerimov. Maar mijnheer Van de Weghe mag dan geen heilige zijn, het is ook niet zijn stijl om de miserie van weerloze vrouwen uit te buiten. Ik maak me ongerust over deze zaak. Is hier geen sprake van een of andere afrekening waar wij het fijne niet van weten?"
Een uitgebreid achtergrondverhaal kan u lezen bij onze vrienden/collega's van www.werktitel.be
