VN-rapport over drugs

"België grootste invoerland cocaïne in Europa"

ANTWERPEN-België is het belangrijkste invoerland van cocaïne in Europa, zo blijkt uit het jongste rapport van de International Narcotics Control Board van de Verenigde Naties. België verslaat Nederland, Spanje en Portugal in de ranglijst van cocaïne-importeurs. De draaischijven voor cocaïnesmokkel in België zijn de havens van Antwerpen en Zeebrugge, en, in minder mate, de luchthaven van Zaventem.

Dat België een belangrijke draaischijf is voor de Europese handel in cocaïne, is oud nieuws. Maar dat België als invoerpunt belangrijker wordt geacht dan narco-staten als Nederland en Spanje, stemt tot enigzins tot nadenken. En niet alleen wat betreft cocaïnehandel speelt België een sleutelrol, ook op het vlak van de smokkel van cannabis (hasj, wiet) en de overslag van precursoren, chemische producten die noodzakelijk zijn voor de aanmaak van drugs, speelt het nietige landje aan de Noordzee een hoofdrol. De Amerikanen weten België misschien nauwelijks liggen, de drugsbaronnen in Colombia, Mexico of Afghanistan kunnen Antwerpen en Brussel met de ogen dicht aanduiden op de wereldkaart. 

Een citaat uit het rapport van het Narcotics Strategy Report van het US State Department. 

"Met een belangrijke haven in Antwerpen, een luchthaven met verbindingen over heel Afrika, en met de nabijheid tot grote gebruikersmarkten in Engeland en Nederland is België een cruciaal overslagpunt van een waaier van illegale drugs geworden, vooral van cocaïne en heroïne. België is nochtans geen belangrijke producent van drugs, noch is het een belangrijke gebruikersmarkt."

De grote drugskartels hebben de haven van Antwerpen in 2010 werkelijk overspoeld met cocaïne. Politie, justitie en douane namen het voorbije jaar 5.437 kilo cocaïne in beslag. Een absoluut record. Nooit eerder werd zoveel cocaïne onderschept in de haven. De hamvraag is: zijn die recordvangsten het gevolg van een efficiënt anti-drugsbeleid, of is het anti-drugsbeleid in België zo lamentabel dat drugsbaronnen hun goederen en masse naar Antwerpen, Zeebrugge of Zaventem sturen? Moet België zich schamen voor toppositie in deze hitlijsten? 

Ja en nee. België ligt nu eenmaal centraal in Europa. Buurlanden als Engeland, Nederland, Duitsland en Frankrijk zijn belangrijke afzetmarkten voor de drugsmaffia. België is, met de havens Antwerpen, Zeebrugge en Gent, een belangrijk overslagpunt voor legale goederen. Maar Nederland, met Rotterdam als enige échte wereldhaven in Europa, en Spanje, met een gigantische kustlijn, zijn dat ook. Waarom is België dan zo geliefd bij de cokesmokkelaars? 

We vragen het aan een grote smokkelaar, die eind vorig jaar nog een partij van 235 kg coke kwijtraakte in de haven van Antwerpen. Waarom werken jullie zo graag in Antwerpen?

"Waarom Antwerpen ? Omdat we van Antwerpen houden misschien, ...neen. Ik kan niet voor iedereen spreken maar als ik dan toch een punt moet opnoemen is de toegankelijkheid van de haven. De weinige kontroles die worden uitgevoerd, omdat Antwerpen vaak de eerste haven is die wordt aangedaan. Omdat Rotterdam op elke grote kaai wel tot 9 scanners heeft staan. Vergelijk dit met Antwerpen , waar we voor de hele haven misschien 4 scanners zijn."

Het openbaar ministerie en de federale politie van Antwerpen klopten zichzelf nochtans op de borst omdat ze ruim 5,4 ton cocaïne in beslag hadden genomen. Drugsmagistrate Ester Natus en Ludwig De Cat, chef van de afdeling Drugs, in Het Nieuwsblad.

"Het is al het derde jaar op rij dat we een recordjaar draaien', zegt drugsmagistrate Ester Natus. 'Dit jaar vonden we zo'n 5,5ton, vorig jaar was dat nog 3,5ton. Onze focus ligt op het ontmantelen van criminele organisaties die verantwoordelijk zijn voor de invoer. Het gaat heus niet om kleine garnalen. Ons ultieme doel is ook niet het aantal inbeslagnames, maar het detecteren van criminele organisaties. Dit jaar hebben we twintig grote bendes ontmanteld. Vorig jaar waren dat er vijftien." 

De beweringen van de politiechef en de parketmagistraat (voor onze Nederlandse lezers: de officier van justitie) mogen toch enigzins genuanceerd worden. Ten eerste kloppen de cijfers niet helemaal: een niet onbelangrijk deel - een paar honderd kilo - werden onderschept dankzij het werk van politie en justitie in Turnhout. Procureur des Konings Jan Poels en zijn kleine team speurders van de FGP Turnhout schakelden de voorbijen jaren méér grote en belangrijke drugsjongens uit dan de topspeurders uit Antwerpen deden. Voorbeelden: de bende rond Anthony V.C, de organisatie rond Cornelis A. en bende van Jack R., alias Barbapapa. Het palmares van  het grote Antwerpen verbleekt in vergelijking met dat van het kleine Turnhout. En de Antwerpse speurders geven dat zelf toe.

"Wij rennen de godganse dag achter tips van de DEA aan. We pakken elke dag 30 kilo hier, 50 kilo daar en 20 kilo ginder, terwijl de grote ladingen drugs ongemerkt passeren. Ik vrees dat we onszelf wijsmaken dat we goed bezig zijn, maar in werkelijkheid houden de criminelen ons voor de gek."

De zeldzame keren dat politie en parket in Antwerpen er de jongste jaren toch in slaagden om grote smokkelaars en hun organisatie te laten veroordelen, zat er een geurtje aan het dossier. Er zijn aanwijzingen dat er in het dossier tegen Paulus Meyer en zijn Bende van 700 miljoen - een groepering die honderden tonnen hasj smokkelde - een illegale burgerinfiltrant werd ingezet. Ook in het dossier tegen Ben W., die veroordeeld werd voor een transport van 1100 kg cocaïne, lijken politie-informanten een dubieuze rol te hebben gespeeld. In Nederland zouden deze zaken ongetwijfeld tot een parlementair onderzoek hebben geleid, in België maakt men zich druk over een politiechef die tijdens een buitenlandse opdracht een dure handtas zou hebben gekocht.